In Nederland eindigt ongeveer 1 op de 3 huwelijken in een echtscheiding. Zo'n echtscheiding is toegestaan wanneer er sprake is van duurzame ontwrichting van de relatie. Echtparen in Malta mogen voor de wet niet scheiden. Dat zorgt voor discussie en vreemde situaties.
Hoewel veel mensen het tegenwoordig anders doen, is het op Malta nog heel gewoon wanneer mensen, totdat ze trouwen, bij hun ouders blijven wonen. De jongen haalt dan het meisje op bij haar ouders en brengt haar 's avonds weer veilig terug, totdat ze trouwen. Vanaf dat moment gaan ze samenwonen. Het is natuurlijk goed voor te stellen dat echtgenoten op elkaar afknappen als ze ineens elke dag met elkaar opgescheept zitten en met de minder leuke kanten van hun partner worden geconfronteerd. Hierdoor ontstaan veel relatieproblemen en willen jonge stellen scheiden. En dat is dus voor de wet verboden in Malta.
Als de verhoudingen in een Maltees huwelijk zo moeizaam zijn geworden dat samen doorgaan geen optie meer is, dan gaan de man en vrouw in de praktijk gewoon uit elkaar. Ze gaan dan gescheiden leven en vaak maken ze een contract waarin ze hun bezit verdelen en een bezoekregeling voor hun eventuele kinderen vastleggen. Wanneer ze een nieuwe partner krijgen, gaan ze daarmee samenwonen, maar kunnen ze niet trouwen.
In veel gevallen is het mogelijk een huwelijk te annuleren, maar daarvoor is de tussenkomst van de rechter nodig. Dan moet worden bewezen dat de partners het belang en de rechten en plichten die een huwelijk met zich meebrengt niet konden overzien op het moment dat zij in het huwelijk traden. In zo'n geval wordt het huwelijk dus niet ontbonden, maar geannuleerd. Wat betekent dat het voor de wet eigenlijk nooit bestaan heeft. Nadeel is dat het veel tijd kost het annuleren te regelen en dat de redenen bovendien in de krant worden gepubliceerd.
Natuurlijk hebben de mensen in Malta wel door dat de situatie eigenlijk belachelijk is. De kerk heeft echter een erg sterke lobby tegen zaken die als immoreel worden gezien; zoals samenwonen, scheiden, euthanasie, abortus en het homohuwelijk. Aangezien veel (jonge) mensen het hier aan de ene kant niet zo mee eens zijn, maar aan de andere kant de kerk niet tegen de schenen willen schoppen, laten ze het maar zo. Dat wil niet zeggen dat er niet over gesproken wordt.
Vooral de discussie over samenwonen wordt de laatste tijd veel gevoerd. Zelfs de overheid bemoeit zich ermee. Conservatieve mensen zien samenwonen als een soort 'proefhuwelijk', dat gedoemd is te mislukken, omdat de zegen van God er niet op rust. Ze zijn bang dat mensen die samenwonen seks voor het huwelijk hebben; een grote zonde op Malta. Terwijl jongeren toch liever gaan samenwonen. Bijvoorbeeld uit praktische of financiële overwegingen.
De discussie zal nog wel jaren gevoerd worden. Toch is er al veel veranderd. Zo was samenwonen eerst onbespreekbaar, maar wordt het tegenwoordig volop gedaan. Het verbod op scheiden zorgt voor veel schrijnende gevallen voor mensen die ongelukkig zijn in het huwelijk en vormt onnodig ongemak. De mensen op Malta lijken meer gebaat bij een juiste regulering van echtscheidingen. Het zal dan ook kwestie van tijd zijn dat de invloed van de publieke opinie, de EU en beeldvorming die bijvoorbeeld door films uit Hollywood wordt gecreëerd de ouderwetse visie van de kerk zal verslaan, waardoor echtscheiding ook in Malta zal worden toegestaan.
Overigens verschilt een trouwerij niet enorm tussen Nederland en Malta. In Malta trouwt men voor het altaar en wordt het huwelijk ingezegend door een priester. Daarna wordt er een (groot) feest gevierd. De vrouw trouwt in het wit en de man in het zwart.
Labels: samenwonen, scheiden, trouwen
