Time sharing

Stel je voor: je loopt in Malta op straat en wordt plotseling aangesproken door een keurig uitziende man. Hij overhandigt je een kraskaart waarmee je een prijs kunt winnen. Je wint een prijs en de man nodigt je uit een drankje te gaan drinken en de prijs op te gaan halen… En voor je het weet staat je handtekening onder een contract voor ‘time sharing’ of een ‘holiday club’. Via zo’n contract betaal je jaarlijks een bepaald bedrag voor een stuk vastgoed, waar je dan een deel van het jaar gebruik van mag maken.

De aanbieders van dergelijke producten selecteren toeristen die aan het genieten zijn van hun vakantie. Bij voorkeur niet de meest vermogende, maar mensen die het eventueel wel zouden kunnen opbrengen de maandelijkse termijn voor het time share-product te voldoen. De mensen worden middels een gelikt toneelstukje – er zijn tig varianten op het hierboven genoemde voorbeeld - in de val gelokt om te tekenen voor een laag bedrag per maand. Bij thuiskomst blijkt dan echter dat er ook een vermogen aan servicekosten, onderhoudskosten en administratiekosten moet worden betaald en dat er in de termijn ook een bedrag voor vliegtickets en autohuur is opgenomen in het contract. Een contract waar je bovendien bijna nooit meer van afkomt. Het bedrag dat gedupeerden moeten betalen loopt gemakkelijk op tot duizenden euro’s per jaar. Veel mensen zien hier helemaal niets van terug, want wie gaat er in de vakantie nou in een bungalow zitten waarmee hij/zij is opgelicht?

Ons advies is om tijdens de vakantie nooit iets te ondertekenen waarvan je niet 100% zeker bent dat je het wilt en geloof ons, je wilt het niet. Wanneer je door hebt dat je in een toneelstukje bent beland kun je er het beste direct uitstappen, ook al lijkt dat in de situatie onbeschoft. Want de oplichters weten gewoon dat je correct blijft en spelen daar handig op in. Op een gegeven moment geven ze je het gevoel dat je echt heel onbeleefd, of een armoedzaaier, bent als je niet direct tekent. Wat ons, en iedereen op Malta die blij is met toeristen, betreft mag u zelfs heel onbeschoft zijn, zodra u door hebt dat u wordt getruct.

Teken levert alleen maar ellende op; teken dus nooit!

Criminaliteit

Malta kent in verhouding tot de meeste andere delen van Europa een lage criminaliteit. Het is nog niet eens zo lang geleden dat je niet bang hoefde te zijn dat er iets uit je auto werd gestolen als je deze met open deuren een middagje op de parkeerplaats liet staan. Tegenwoordig kan dat niet meer en zijn er wel auto-inbraken op volle parkeerplaatsen. Maar ook die komen slechts sporadisch voor. Er zijn mensen die nog steeds de deur van hun woning open laten staan als ze even weg moeten. Vandalisme en vernielingen komen wel voor, maar zijn vrijwel altijd drankgerelateerd. Als er een moord gepleegd wordt, staat het hele land op z’n kop en is dat het gesprek van de dag. Dat is natuurlijk niet vreemd op zo’n klein eiland en gelukkig gebeurt het niet vaak. Wellicht dat dat te danken is aan de christelijke aard van de mensen (?).

Wanneer je op Malta een misdrijf begaat dan heb je een probleem. In Nederland en België zou je een aanhouding voor een middelzwaar vergrijp wellicht verborgen kunnen houden voor je omgeving en eventuele toekomstige werkgever. Op Malta is dat niet mogelijk. De kans is namelijk groot dat al voor je voor de rechter moet verschijnen je naam, leeftijd (al vanaf 16 jaar) en woonplaats in de kranten vermeld staan, zodat iedereen in je omgeving weet waarvan je verdacht wordt. Soms gebeurt dat al wanneer je verdacht wordt van stelen uit de supermarkt. Ook de buschauffeurs die verdacht worden van het gebruiken van geweld tijdens de recente stakingen staan met naam en toenaam genoemd in de kranten. Nog niet zolang geleden stonden de gegevens (Jan de Vries, 19, Drachten o.i.d.) van Nederlandse mannen die wat softdrugs mee hadden genomen op vakantie naar Malta, gewoon in de krant. Vervelend voor hen is dat die informatie bij het zoeken op de naam in Google ook verschijnt. En voor je het weet sta je te boek als internationale drugssmokkelaar.

Ook in Malta zijn de regels wat drugs betreft iets soepeler geworden. Als je een jaar of 10 geleden met een XTC-pil werd gepakt, dan mocht je op een jaar gevangenisstraf rekenen. Tegenwoordig krijg je een boete. Soms ruik je op straat de weedlucht van een joint. Er is bijna niemand die daar moeilijk over doet. Dat was vroeger wel anders. Toch wordt drugshandel ook hier nog steeds als ernstig misdrijf gezien. Momenteel zitten er bijvoorbeeld twee Nederlanders vast voor een drugstransport in april van het jaar 2000. Zij vervoerden, samen met een medeplichtige, 4400 XTC-pillen en 460 eenheden LSD en zijn daarvoor in beroep veroordeeld tot 15 jaar cel en EUR 60.000,- boete (p.p.). De hoofdverdachte kwam onlangs in het nieuws op Malta, nadat hij korte tijd wist te ontsnappen na een bezoek aan zijn moeder in een hotel (hier het krantenbericht, hier de uitspraak in hoger beroep en hier een foto van de veroordeelde). Gelukkig zijn zij de enige Nederlanders die in een Maltese cel zitten.

Hieronder nog enkele opvallende uitspraken van de afgelopen tijd, zoals we die in Nederland niet gewend zijn:

- Een 24-jarige Australiër mag een maand zitten vanwege verzekeringsfraude.
- Een tasjesdief die een 70-jarige vrouw overviel wordt voor 4 jaar opgesloten en mag een boete van 1150 euro betalen.
- De zwaarst opgelegde straffen voor geweld gebruikende buschauffeurs tijdens de stakingen zijn 20 en 18 maanden gevangenisstraf.
- Een drugsverslaafde kreeg 4 jaar voor het inrijden op een agent.
- 10 maanden cel voor een 24-jarige die heroïne importeerde.
- 18 maanden celstraf voor een reeks auto-inbraken.

De meest vreemde zaak van de afgelopen tijd betreft een filmpje waarin een jongen seks zou hebben met een 17-jarig meisje. Het filmpje zou hebben gestaan op Cd-rom die in het bezit was van de jongen. Zijn ex-vriendin (een andere dan de 17-jarige) heeft de CD gejat, kwam daarop het bewuste filmpje tegen en stapte ermee naar de politie. Het meisje, dat tijdens de opnamen 17 zou zijn geweest, heeft verklaard dat het allemaal vrijwillig was gegaan, weigert aangifte te doen en zegt dat ze geen slachtoffer is. Toch is er vervolging ingesteld. Hoewel het nooit de bedoeling is geweest van de jongen het filmpje openbaar te maken, wordt hem verweten dat hij de openbare orde heeft geschokt en de openbare zeden heeft overtreden. Er is nog geen uitspraak gedaan, de nu 25-jarige verdachte (die ook bij naam en toenaam in de kranten wordt genoemd) is op borgtocht vrijgelaten en moest daarvoor 10.000 euro betalen. Hij kan rekenen op een forse gevangenisstraf.