St. George Preca

St. George Preca (in Malta ook wel Dun Ġorġ genoemd) is de eerste man van Maltese afkomstige persoon die heilig werd verklaard. Dit gebeurde door Paus Benedictus XVI in het Vaticaan op 3 juni van het jaar 2007. Omdat het geloof een zeer belangrijke rol in het leven van de Maltezers vormt, is deze gebeurtenis erg belangrijk voor de bevolking van de eilanden. Preca wordt gezien als één van de populairste Maltese priesters van de 20ste eeuw. Hij zou verantwoordelijk zijn geweest voor een revolutie binnen de kerk door het statuut en de rol van de leken opnieuw te definiëren.

Gorg Preca werd geboren te Valletta op 12 februari van het jaar 1880 en was de zevende van negen kinderen. In zijn jeugd verhuisde hij met zijn familie naar Hamrun, waar hij zich begon te interesseren in de kerk. Hier diende hij als altaarjongen. Na zijn opleiding aan het lyceum volgde hij de priesteropleiding. Naast zijn studie diende Greca als diaken. Tijdens zijn opleiding toonde Preca zich buitengewoon wijs. Toen de biechtvader van Preca, de geestelijke Alwig Galea, op 8 april 1905 stierf, liet hij de volgende tekst voor hem achter: "God heeft u verkozen om zijn mensen te onderwijzen" ( Lilek Alla għażlek biex tgħallimlu l-poplu tiegħu). Preca probeerde vervolgens zijn leven in het teken van die woorden te plaatsen.

Omdat Preca aan een longkwaal (waarschijnlijk tuberculose) leed, werd hem verteld dat hij jong zou sterven en hij waarschijnlijk nooit priester zou kunnen worden. Het werd hem afgeraden de daarvoor benodigde misboeken en gewaden te kopen. Op 22 december van 1906 werd Preca, na een wonderbaarlijk herstel, echter alsnog tot priester gewijd. Zijn wijsheid gebruikte Preca om jongeren voor te bereiden, zodat zij anderen godsdienstige vorming konden aanbieden. Hiertoe richtte hij, op 7 maart van het jaar 1907, de Maatschappij van christelijke doctrine op. Preca huurde een woning in Hamrun waar jongeren samenkwamen voor onderwijs in de catechisatie. In het jaar 1909 werd hem bevolen te stoppen met deze vorm van christelijke vorming. Volgens de kerken was de opleiding die hij gaf niet goed genoeg. Daarom besloot Preca middels boeken zijn visie op het geloof te verspreiden. Hij schreef er 135. Hierdoor was de katholieke kerk overtuigd en mocht Preca, ondanks dat de aartsbisschop geen goedkeuring gaf, zijn werk hervatten.

Op 12 april van het jaar 1932 kreeg Preca alsnog toestemming van de aartsbisschop zijn stroming verder uit te werken. Hij deed dat onder het acroniem (Societas Doctrinæ Christianæ) M.U.S.E.U.M., met het motto: "Mijn Heer, was het maar dat de gehele wereld de leer van de evangelie volgt". Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werd door zijn volgelingen in vrijwel alle parochies op Malta en Gozo onderwezen in de catechisatie.

54 jaar lang deed George Preca zijn best om zijn organisatie te laten groeien. In het jaar 1961, op 81-jarige leeftijd, kreeg hij echter te maken met gezondheidsproblemen. Hierdoor werd hij gedwongen zich terug te trekken. Een jaar later, op 26 juli van het jaar 1962, stief hij in de plaats Santa Venera. Tijdens zijn leven leefde Preca als een kluizenaar. Hij bewoonde een kleine kamer die van weinig gemakken was voorzien (er was bijvoorbeeld geen elektriciteit) en bezat slechts hetgeen noodzakelijk was. Na zijn dood gingen zijn volgelingen door met MUSEUM. De organisatie telt wereldwijd ongeveer 1.110 leden en 20.000 volgelingen. Met name in Albanië, Australië, Cuba, Groot-Brittannië, Kenia, Peru, en Polen bevinden zich veel aanhangers van Preca.

Er wordt beweerd dat George Preca in 1964 (twee jaar na zijn dood) heeft gezorgd voor een wonderbaarlijke genezing van een patiënt. Ene Charles Zammit Endrich zou hebben geleden aan Netvliesloslating. Ten einde raad besloot hij tot Preca te bidden en een bezitting van Preca onder zijn kussen te leggen. Vervolgens herstelde hij op anders onverklaarbare wijze van de kwaal. De daad werd toegeschreven aan Preca en tijdens een bezoek van Paus Johannes Paulus II aan Floriana op 9 mei 2001 werd Preca dan ook zalig verklaard.

Soms wordt gezegd dat Preca niet de eerste maar de tweede van Malta afkomstige heilige is. Dat is niet juist. Degene die door anderen als eerste heilige wordt gezien, is Sint Publius; de eerste bisschop van Malta, die de apostel Paulus zou hebben ontvangen. Sint Publius is echter nooit heilig verklaard.