Het verkeer

De verkeerssituatie op Malta is anders dan die we in Nederland en België gewend zijn. Op Malta rijdt men aan de linkerkant van de weg. Bovendien rijdt men er, zoals alle Zuid-Europeanen, met passie. Wie de verkeerssituatie voor de eerste keer aanschouwt, zal denken dat de verkeersdeelnemers – van motorrijders zonder helm tot oude mannen die in hun Alfa Romeo verkeerslichten negeren en nonchalant een arm uit het portier laten slingeren – massaal een doodwens hebben. Toch went het rijden over de wegen van Malta, ook voor mensen zonder doodwens, erg snel. Bovendien is een auto een ideale vervoermiddel om het eiland mee te verkennen.

Cijfers

Volgens de statistieken behoren de wegen van Malta tot de veiligste van Europa. Volgens een publicatie van het WHO vielen er in 2016 in Malta 22 verkeersdoden. Dat zijn er ongeveer 5,1 per honderdduizend inwoners. In Nederland en België bedragen de cijfers respectievelijk 3,4 en 6,7. Het zullen vooral de relatief beperkte toegestane maximumsnelheid (50km/h binnen de bebouwde kom en 80km/h daarbuiten) en de beperkte afstanden die tijdens een rit worden afgelegd zijn, die het aantal verkeersdoden drukken. Dodelijke ongevallen waar in de Maltese pers over gerapporteerd wordt, zijn over het algemeen zeer bruut en zijn opvallend vaak te wijten aan lomp gedrag in onoverzichtelijke situaties.

De staat van de wegen

Maltezers willen nogal eens klagen over de deplorabele staat waarin het wegennet verkeert. Vooral waar het de secundaire wegen betreft, hebben ze daar gelijk in. Op het eiland bevinden zich ook grote wegen die beter begaanbaar zijn. Langzaam worden dat er steeds meer. Rondom grote plaatsen, waar het verkeer eerst dwars doorheen jakkerde, worden bypasses aangelegd om het verkeer, dat daar niet noodzakelijkerwijs hoeft te zijn, uit het centrum te weren. Vaak lijken die bypasses zelfs op snelwegen. Over het algemeen zijn de grote wegen redelijk begaanbaar, maar ook behoorlijk druk. Vooral in de omgeving van Valletta is dat het geval. Doordat hier allerlei dorpen aaneengegroeid zijn, is een wirwar aan wegen ontstaan, waardoor automobilisten die er niet bekend zijn zich in een doolhof vol onbekende plaats- en straatnamen zullen wanen. Het is daarom aan te raden zo veel mogelijk op de grote wegen te blijven. Wanneer daarop in de juiste windrichting gereden wordt, komt de bestemming meestal als vanzelf binnen bereik. Als stelregel geldt dat het naarmate Valletta dichter genaderd wordt, de wegen steeds drukker worden. Naarmate er meer in zuidelijke richting gereden wordt, neemt de drukte af.

De weg vinden

Vrijwel alle grote wegen in Malta leiden in één richting naar Valletta of de omgeving daarvan. De hoofdwegen zijn onderling weer verbonden, waardoor een soort web aan wegen is ontstaan. Er is een grote hoofdweg die het nummer 1 draagt. Deze begint als een soort provinciale weg bij de Freeport nabij Birzebbuga en loopt langs het vliegveld via allerlei rotondes naar Paola. Daar transformeert de weg middels allerlei viaducten en fly-overs tot een snelweg die het drukste deel van Malta doorkruist tot Paceville. Vanaf daar loopt de weg langs de kust bij Pembroke als een soort provinciale weg in de richting van Bugibba, Mellieha en de veerboot naar Gozo. Deze hoofdweg kan eenvoudig gebruikt worden als een hulpmiddel om een groot deel van Malta te bereiken. Echt verdwalen zal op het kleine eiland niet lukken, maar het scheelt een boel ergernis wanneer een bestemming zonder problemen bereikt kan worden. Aan de mensen die van plan zijn hun TomTom mee op reis te nemen, geven we graag de tip mee dat Malta alleen is opgenomen op de nieuwere geheugenkaarten voor West-Europa. Het verdient de aanbeveling dit voor vertrek te controleren en eventueel de software te updaten. Apparaten die gebruikmaken van Google Maps (of soortgelijk) kunnen ook zonder problemen worden gebruikt. Aan te raden valt om de wegen in de spits te mijden.

Rijstijl

Zoals gezegd rijdt men in Malta aan de linkerzijde van de weg. Dit is voor de meeste mensen even wennen. Vooral het bepalen van de positie op de weg is vreemd. Bestuurders van motorvoertuigen zitten aan de rechterkant en moeten er rekening mee houden dat links (en dus niet rechts van hen) nog een halve auto zit. Hiervoor moet dus iets rechts van de normale positie op de rijstrook gereden worden. Vooral in nauwe straatjes is het vreemd om als bestuurder aan de rechter kant van de auto te zitten. Het inparkeren wordt er ook niet bepaald gemakkelijker op. En ook de versnellingspook zit aan de andere zijde van de bestuurder, waardoor deze bij het schakelen telkens de nijging zal hebben in het portier te grijpen. Rotondes, waarvan er steeds meer worden aangelegd in Malta, worden met de klok mee genomen. In dergelijke situaties zouden West-Europese automobilisten intuïtief anders reageren dan van hen verwacht wordt. Het kost enige tijd om daaraan te wennen.

De Maltezers rijden veelal een stuk sportiever dan wij hier in Nederland gewend zijn. Er wordt buiten de steden vrij hard gereden en ook in de steden lijken de automobilisten zich nauwelijks wat van de overige verkeersdeelnemers aan te trekken. Onoverzichtelijke situaties dragen er aan bij dat het een rommeltje is. Toch letten de bestuurders meestal goed op. Men geeft voorrang waar dat moet en dat bevordert de verkeersdoorstroming behoorlijk. Wanneer er bijvoorbeeld een voetganger aanstalten maakt via een zebrapad over te steken, zullen de Maltezers altijd stoppen. Richting aangeven bij het afslaan vinden veel Maltezers dan weer niet de moeite waard.

Rijden in een huurauto

Bestuurders die het eiland willen verkennen in een huurautootje, zullen moeten proberen te rijden zoals de Maltezers doen. Dat gaat vrijwel vanzelf. In feite is het niets anders dan met de stroom meerijden in de gewenste richting. Bumperklevers zijn er nauwelijks. Wel wordt er vaak op levensgevaarlijke plekken ingehaald. Het is natuurlijk aan te bevelen daar niet aan mee te doen. Automobilisten die achter een langzame verkeersdeelnemer terecht komen, kunnen het beste wachten totdat deze een signaal geeft, waarna er veilig gepasseerd kan worden. Het is aan te raden een klein autootje te huren. Hierin valt het verkeer vaak veel beter te volgen. Een grote auto is vaak niet noodzakelijk vanwege de geringe afstanden die er op de eilanden kunnen worden afgelegd. Bovendien zijn de huurkosten en de kosten bij eventuele schade veel lager wanneer voor een kleine auto gekozen wordt. De Hyundai i10, Citroën C1 en Chevrolet Spark zijn prima auto's om de eilanden mee te verkennen.

Het wagenpark

Het Maltese wagenpark deed tot voor kort nogal aftands aan, maar de komst van meer welvaart, zorgt ervoor dat er steeds meer nieuwe auto’s op de wegen verschijnen. De meeste van de Maltese auto's lopen regelmatig blikschade op. Heel erg vinden de Maltezers dat meestal niet. De wagen wordt vooral als gebruiksartikel gezien. De ruim 493.559 (NSO 2018) bewoners van Malta beschikken gezamenlijk over 400.586 motorvoertuigen (In Q3-2020), waaronder 307.237 auto's. Voor onderhoud zijn automobilisten veelal aangewezen op morsig ogende garagebedrijfjes.

Alcohol

Maltezers willen nogal eens met een slok op achter het stuur kruipen. Doe daar onder geen beding aan mee. De controles op de eilanden worden steeds strenger. Bestuurders die betrapt worden, zitten met een groot probleem, omdat dit in Malta is misdrijf wordt gezien. Verzekeraar zijn bovendien streng voor bestuurders die onder invloed van alcohol een ongeluk veroorzaken en laten gelijk de dekking van de polis vervallen. De limieten, waarbij alcoholgebruik in het verkeer strafbaar is, liggen wel hoger dan in Nederland. De grens ligt bij 0,9‰ of 396 µg/l.

Parkeren

Het parkeren is in grote delen van Malta verschrikkelijk. Er zijn in de steden veel te weinig parkeerplaatsen voor veel te veel auto's. Vooral in Sliema en St. Julians bestaat een groot parkeerprobleem. Op veel plaatsen bouwt men inmiddels parkeergarages, die ook niet over voldoende parkeerplaatsen beschikken. Voor een bezoek aan plaatsen in de buurt van Valletta, kan het beste gewoon met de bus gereisd worden. Dit scheelt een boel parkeerfrustraties. Eventueel kan er gebruik worden gemaakt van één van de P&R-terreinen. Op sommige parkeerterreinen (ook bij toeristische attracties) zullen bestuurders worden benaderd door particuliere parkeerwachters. In ruil voor het beheren en schoonhouden van de publieke ruimte rondom de parkeerplaats, verleent de overheid hen toestemming om bestuurders te vragen om een vrijwillige bijdrage. Het is dus niet verplicht om te betalen. De parkeerwachter zal dan echter niet ingrijpen als het voertuig wordt beschadigd.

Tolweg

Malta kent geen echte tolwegen. Wel is een groot gedeelte van Valletta ingericht als tolgebied. Camera's van het zogenaamde Controlled Vehicular Access (CVA) registreren het tijdstip waarop een auto het tolgebied binnengaat en weer verlaat. Op basis daarvan wordt een factuur opgesteld die voldaan moet worden. Voor huurauto's betekent dit dat de verhuurder de kosten doorberekent aan de huurder. Meestal moet het bedrag bij het inleveren van de auto worden voldaan. Meer over het CVA is te lezen op deze website van de Maltese overheid.

Boekje over verkeersregels

Voor de exacte verkeersregels op Malta verwijzen we graag door naar een Engelstalig PDF-bestand. Deze is te downloaden van de website van de overheid. In het document worden de verkeersregels uitgelegd. Het bestand is te downloaden door hier te klikken.



Google